Vuil Jantje
Jantje is een jongentje van 4 jaar, maar iedereen noemt hem vuil Jantje. Waarom hij deze naam heeft gekregen dat lees je in het volgend verhaaltje.
Vuil Jantje vroeg aan zijn mama, mama mag ik buiten in de tuin spelen?
Ja zegt mama maar je mag je niet vuil maken hé, zei ze streng.
Nee hoor zei Jantje, en hij holde vlug naar buiten.
Wat ga ik eens doen, dacht Jantje diep na.
Ha ha riep hij ik ga met een been over de beekje springen er zit nu toch niet veel water in.
En zo hinkelde Jantje naar de beek, en deed zo zijn gekke sprongetje.
Je raad nooit wat er toen gebeurde?
Jantje zijn sprong was een beetje mislukt en hij kwam pardoes met zijn achterwerk in het ondiepe beekje terecht.
Lap zei Jantje mijn broek is nu nat en vuil. Wat zal mama nu boos zijn op mij, en het veegde zijn broek met zijn handjes een beetje af.
Maar de broek werd er niet mooier op, en Jantje dacht ik ga maar naar mama.
Jantje kwam bij mama binnen in huis, mama niet boos zijn hoor....
Toen kwam mama naar Jantje toe, maar Jantje je broek is helemaal vuil!
Kom zei mama we gaan je vlug eens wassen en een mooie broek aandoen.
Mama stak Jantje al lachend in het bad, en zei ze wat gaan we zoal wassen?
De oren het gezicht de buik en zeker niet te vergeten dan de lurven.
Wat zei Jantje, de lurven? ik weet niet wat dat is?
Weet je dat niet Jantje? dat zijn hier je oksels en zo begon mama Jantje te kriebelen.
Toen Jantje gewassen was een mooie kleertjes aanhad vroeg hij, mama ben je nog boos?
Nee hoor dat ben ik eindelijk nooit geweest op jou, en nu ben je eindelijk we een zeer mooi Jantje hoor.
