zondag 28 juni 2009

Wij gaan op vakantie





Wij gaan ook op vakantie, in augustus zijn we er weer, met mooie boeidende verhaaltjes voor de kindjes.

Kleine Marie's Verjaardag Verassing





Kleine Marie's Verjaardag Verassing

-door Rosa



Kleine Marie’s ouders hebben niet veel geld om uit te geven. Dus Marie heeft niet veel speelgoed. Ze heeft een hele grote pluche tijger, een teddy beer en een pop die Tara heet. Tara is erg oud en haar arm is afgebroken. Toen Tara net nieuw was was ze echt heel mooi, ze had een gebloemde jurk aan en ze had 2 paardestaartjes, maar nu had de pop de jurk niet meer en haar hoofd zat ook een beetje los. Maar kleine Marie vind het niet erg. Ze is erg gelukkig met wat ze heeft. Marie’s ouders lezen haar elke avond voor en dan stoppen ze haar in, kussen haar, en wensen haar welterusten.


Kleine Marie heeft twee grote groene ogen en twee paardestaartjes. Elke ochtend borsteld haar moeder het namenlijk en dan maakt ze er twee staartjes van, zo nu en dan krijgt ze er echter eentje op haar hoofd. "Je bent het knapste meisje van de wereld" zei haar mammy. Marie gelooft haar mammy altijd. "Weet je welke dag het volgende week is?" Marie schudde haar hoofd en zei dat ze het niet wist. "Dan is het je verjaardag, kleine Marie, je word 6" Marie glimlachte, toen ze 5 werd hadden de lerares en haar klas voor haar gezongen en thuis hadden ze een heel grote taart gehad. "Heb je een wens voor je verjaardag?" vroeg mammy. Marie dacht héél diep na en antwoorde "Ik zou graag een pop krijgen met twee paardestaartjes en een zachte rode jurk". Haar mammy knikte en zei "We zullen zien, misschien krijg je het."


Elke avond tot haar verjaardag dacht Marie aan de pop die ze wilde, elke avond vroeg ze aan haar pappa hoeveel dagen er nog waren tot haar verjaardag, totdat hij zei "Als je morgen wakker word is het je verjaardag". Kleine Marie had moeite in slaap te komen die avond. Ze keek zo uit naar haar verassing. Maar uiteindelijk viel ze in slaap met een enorme glimlach op haar gezicht.


Vroeg de volgende morgen werd Marie verast door haar ouders. Ze hadden zachtjes de deur van haar kamer open gedaan en zongen welgefeliciteerd voor haar. Marie gooide haar dekbed van haar af en sprong op en neer op het bed, en ze klapte ook in haar handjes.
"Mijn kleine meisje word een groot meisje" zei pappa.
"Gefeliciteerd" riep mammy "kom, dan gaan we naar de woonkamer."
Pappy tilde haar van het bed af en droeg haar de trap af. Hij zette haar in een stoel bij de eettafel en Marie keek om haar heen. De kamer was versierd met grote ballonen en gekleurde slingers. En voor haar op tafel, recht voor haar neus, stond een enorme taart met 6 brandende kaarsjes.

"Kom op" zei mamma met een enorme glimlach: "blaas ze maar uit"
Het lukte Marie om ze allemaal in een keer uit te blazen.
"Deze morgen hebben we taart als onbijt" zei mammy.
Ze gaf een stuk taart aan pappa, ze zette een stuk taart op haar eigen bordje en ze gaf kleine Marie het grootste stuk.

Na het "onbijt" haalde mamma een grootte doos tevoorschijn vanachter de bank en Marie keek verbaasd naar de enorme doos. Mamma glimlachde en zei: "Liefje, ik weet dat je een nieuwe pop wilde, maar we kunnen het niet betalen. Dus hebben we iets anders gedaan…." En toen gaf mamma de enorme doos aan Marie. Kleine Marie werd nog nieuwsgieriger. Wat kon er in deze enorme doos zitten? Het kon niet de pop zijn die ze had gewild… Deze doos was enorm!


Voorzichtig deed Marie de doos open er zat een prachtige pop in met een rode jurk en paardestaartjes. Ze naam hem uit de doos en ze hield hem op.
"Ze is zo mooi" fluisterde Kleine Marie.
"Herken je haar?" vroeg mamma voorzichtig.
Voorzichtig bestudeerde Marie de pop en toen gilde ze enthousiast "Maar ze is precies zoals mijn Tara! Mijn oude pop". Langzaam zei mamma: "Nee lieverd, dit is Tara, ik heb haar gerepareerd, en ik heb ook een nieuwe jurk voor haar gemaakt." Kleine Marie glimlachte "Je hebt haar dus beter gemaakt?" Mamma lachte toen kleine Marie haar kuste van blijdschap. Ze liet Tara aan pappa zien en hij dacht ook dat ze prachtig was. Marie was heel erg blij, dit was de beste verassing ooit, ze had haar lievelingspop terug.

maandag 22 juni 2009

Lieve, lieve heersbeestje





Lieve, lieve heersbeestje

Beestje, beestje, lief en klein,
wil jij mijn vriendje zijn?
Dan stop ik je in een doosje,
het is maar voor een poosje.
Elke dag een vers groen blaadje
en een gezellig praatje.
Je mag wonen in mijn kast,
je bent mij nooit tot last.
Lieve, lieve, heersbeestje,
met jou is elke dag een feestje.

De pop die kan praten





De pop die kan praten - door Truus Klein-Huisman
"Er is er één jarig, hoera, hoera, dat kun je wel zien dat is ZIJ", zingen papa, mama en broertje Tom.
Trots staat Floor op de versierde stoel. Zes jaar is ze geworden. Op de tafel liggen drie cadeautjes. Wat zal er in zitten? Ze is erg nieuwsgierig.
"Hieperdepiep HOERA!!!!!!, zingen papa, mama en Tom. Papa tilt Floor van de stoel en Tom pakt het eerste cadeautje van de tafel. "Van mij", zegt hij. "Heb ik zelf uitgezocht."
Floor pakt het uit. Er zit een mooi boek in. "Dank je wel, Tom."
Op de tafel liggen nog twee cadeautjes. Wat zal er in zitten? Nieuwsgierig kijkt ze naar de tafel. Papa geeft haar het kleinste pakje. Ze haalt het papier eraf en er komt een mooi poppenjurkje te voorschijn. Nu nog het grote cadeau. Floor pakt het uit. En wat ze dan ziet!!Een prachtige pop met blauwe ogen, blonde haren en een heel lief gezichtje.
"Wat een schat,"zegt Floor. Ze knuffelt de pop."Het lijkt net een echt kindje."
Papa en mama kijken tevreden naar hun dochter. Ze zijn blij dat hun dochter de cadeaus leuk vindt.
Na het eten gaat Floor met haar nieuwe pop spelen. Ook Tom mag meedoen. Ze spelen vadertje en moedertje.
De hele dag komt er visite. De pop zit op tafel bij alle cadeaus die ze heeft gekregen.


Na een vermoeide, maar erg gezellige verjaardag gaat Floortje naar bed. De pop gaat mee. Ze liggen samen in bed. Floor begint tegen de pop te praten:"Wat ben ik blij dat papa en mama je hebben gekocht. Ik vind jou erg leuk. Je moet nog een naam hebben. Wat denk je van Malou?". Opeens hoort Floor: "Ja, ik heet Malou."
Floor schrikt en vraagt zich af waar dat stemmetje vandaan komt. Ze ziet niemand. "Tom,"roept ze,"Sta jij bij mijn slaapkamer?". "Nee,"hoort ze. "Dat doe ik". Floor kijkt naar Malou. Ze ziet twee glimmende pretoogjes. "Kan jij praten?"vraagt ze verbaasd.
"Ja, leuk he?"
Floor is zo verbaasd dat ze Malou alleen maar met open mond kan aankijken.
"Het is ons geheimpje,"zegt Malou. "Als jij aan iemand vertelt dat ik kan praten, wordt de betovering verbroken en ben ik een gewone pop".

Er breken nu leuke tijden aan. Overdag gaat Floor naar school. Als ze thuiskomt gaat ze met Malou spelen. Malou praat overdag niet zo veel. Stel je voor dat iemand het praten zou horen.
Af en toe geeft ze Floor een knipoog.
's Avonds in bed hebben de beide dames het druk met kletsen.Ze fluisteren heel wat af.
Floor vindt het erg jammer dat ze haar geheim met niemand kan delen. Malou had haar verteld dat ze, voordat ze werd betoverd een saai leventje als gewone pop had.
"Op een nacht kwam er in de speelgoedwinkel een tovenaar binnen. Hij had alle poppen, beren en andere knuffels voor de grap betoverd.
Iedereen had veel plezier gehad die nacht. Tegen de morgen had de tovenaar iedereen weer teruggetoverd.
Iedereen, behalve Malou. Ze wilde geen pop meer worden en had zich verstopt.
De tovenaar had wel in de gaten dat ze weg was. Hij had een berichtje achtergelaten met de mededeling dat ze, als ze betoverd wilde blijven, ze aan niemand mocht vertellen dat ze kon praten en bewegen.
Als ze de betovering wilde verbreken kon ze hem oproepen en de betovering werd dan verbroken.
Toen de papa van Floor haar had gekocht en ze Floor zag, dacht ze:"Ik probeer te praten, want ik wil graag een vriendinnetje. Als ik pech heb, verander ik weer in een pop en anders blijf ik zoals ik ben."
En het lukte. Ze sprak tegen Floor en de betovering bleef."

Er gaan vele maanden voorbij. Floor en Malou zijn dikke vriendinnen geworden.
Floor speelt alleen met de pop en vergeet haar vriendinnetjes een beetje.
Op een dag komt er een meisje spelen.
Sandra houdt niet van poppen en laat dat duidelijk merken.
Als ze Malou ziet, zegt ze: "Wat een stomme pop".
"Het is geen stomme pop! Floor is woedend dat haar kleine vriendinnetje zo beledigd wordt.
De meiden krijgen ruzie en opeens zegt Floor: Ze kan lekker praten!"
Oeps, wat zegt ze nu? Verschrikt slaat Floor haar hand voor de mond.
Sandra vindt de reactie van Floor een beetje gek en vraagt: Praten, hoezo praten?Als dat zo is, wil ik het horen."
Ze pakt Malou en schudt haar door elkaar. "Praat dan pop, praat dan."
Malou geeft geen antwoord, maar Floor ziet dat ze angstig kijkt. Over haar wang loopt een traan.
Dan verstart het gezicht van Malou.
Sandra legt de pop weg en zegt: "Zie je wel, ze kan niet praten."
Floortje is boos en verdrietig. Ze zegt: "Ga jij maar naar huis. Ik vind het niet leuk om met je te spelen."
Sandra begrijpt niet dat Floor zo reageert. Ze haalt haar schouders op en gaat naar huis.
Floor neemt Malou in haar armen. "Lou, zeg toch wat."
Maar Malou zegt niets. Ze is een gewone pop geworden. Floor is heel verdrietig. Waarom kon ze haar mond nu niet houden.
"Sorry Malou," snikt ze.
Die avond heeft Floor geen trek in eten. Al gauw gaat ze naar bed en neemt Malou mee.
Ze liggen samen in bed en Floor ligt nog na te snikken. Opeens hoort ze het vertrouwde stemmetje van Malou: "Niet huilen, Floor. Het is goed zo."
Verbaasd kijkt Floor op. "Je praat,"zegt ze met een bibberend stemmetje.
"Ja,"zegt Malou. "Maar luister goed. Dit is de laatste keer dat ik praat. Ik vond het erg gezellig met jou, maar ik merkte dat jij niet meer met je vriendinnen speelde.
Dat is niet goed. Vriendinnen hebben elkaar nodig. Daarom heb ik besloten om de tovenaar op te gaan roepen. Vannacht kan ik nog praten, maar vanaf morgen ben ik een gewone pop.
Het leven wordt voor jou weer normaal. Jij gaat weer met je vriendinnen spelen."
"Dat wil ik niet. Ik wil jou als vriendin,"zegt Floor boos.
"Nee, zei Malou. Mijn besluit staat vast. Ik ben morgen weer een pop en jij zoekt je vriendinnen weer op."
Die avond blijven ze nog lang praten. Het is al laat als Floor in slaap valt. De volgende morgen ligt Malou zoals gewoonlijk bij haar in bed.
Maar ze is veranderd.
Het is een pop, een hele mooie pop met blauwe ogen, blonde haren en een lief gezichtje.
"Dag lieve Lou", fluistert Floor. "Ook al kan je niet meer praten, je blijft voor altijd mijn allerliefste vriendin.

zondag 14 juni 2009

Bee krijgt koninklijk bezoek




Wie is koningin Bee?

Koningin Bee is de baas in de bijenkorf.
Ze heeft twee kinderen, kroonprinses Bibi en prins Baltasar. Ze heeft het druk met vorstinnen te ontvangen, op bezoek te gaan bij haar hommelfamilie, honingproefwedstrijden,en haar volk te beschermen tegen roofbijen, koolzaadkevertjes, honden en boze bijenkoninginnnen.
Gelukkig is Bee slim genoeg om alles en iedereen aan te kunnen. Maar soms wordt het drukke hofleven haar te zwaar, en dan gaat ze buiten schilderen. Of ze droomt van haar knappe neef prins Brum, die aan kwam vliegen met een doos vol honingbonbons en belooft Bibi en Baltasar de dubbele salto te leren.



Bee krijgt koninklijk bezoek

" ‘Ligt de rode loper uit?’ riepen de bijen. ‘Staat het koor klaar? Daar komt ze: de koningin van de Kaapse bijen. Buigen en zingen, jongens!’
Koningin Bee stond bij de ingang van de korf. Ze boog diep toen de dikke bijenkoningin binnenschreed, en zei: ‘Welkom majesteit.’
‘Wat zegt u?’ riep de koningin. ‘Dat koor schreeuwt zo hard dat ik u niet kan horen.’ Bee stak haar poot op en het bijenkoor zweeg beledigd.
‘Welkom, majesteit Netje. We zijn blij dat u ons huis met een bezoek vereert.’
Netje keek om zich heen. ‘Dank u, koningin Bee. Wat een schattig klein korfje heeft u.’ Klein korfje?! dacht Bee, maar ze zei beleefd:
‘U zult wel moe zijn na zo’n lange vliegreis. Gaat u alstublieft zitten.’
‘Zak ik dan niet door dat oude stoeltje heen?’ vroeg Netje.
‘Dat stoeltje is heel stevig,’ zei Bee. ‘Een olifant zou erop kunnen zitten.’
‘Bedoelt u daar soms iets mee?’ vroeg Netje.
‘Helemaal niet! U ziet er juist zo gezond uit.’
‘Wilt u een glaasje honing?’ Netje knikte, en Bee’s hofdame gaf haar het glaasje. Netje rook aan de honing.
‘ ’t Is toch geen klaver? Ik vond klaverhoning zo ordinair.’
‘Nee, deze komt van het knoopkruid.’
‘Ken ik niet. Maar affijn.’ Netje nam een hap en spoog hem direct weer uit. Precies op Bee’s nieuwe jurk. ‘Deze rommel smaakt naar hoestsiroop! ’schreeuwde ze. ‘Hofdame, breng mij onmiddellijk wat lindenhoning uit mijn eigen voorraad.’
Bee haalde heel diep adem. ‘Het spijt ons,’ zei ze.

‘Mogen wij u onze kinderen voorstellen: prinses Bibi en prins Baltasar.’ Bibi en Baltasar maakten een diepe buiging.
‘O, zijn dat je kinderen? Ik dacht dat het spoken waren, zo mager zijn ze,’ zei Netje. ‘Krijgen jullie wel genoeg te eten? Hebben jullie nooit geen honger?’
‘Het is: hebben jullie nooit honger,’ zei Bee. ‘Nooit geen honger is fout.’
‘Je kijkt op me neer, hè Bee?’ riep Netje. ‘Omdat ik niet geboren ben als koningin, zoals jij. Omdat ik maar een gewone werkbij was.
‘Dat kan ons niets schelen,’ zei Bee. ‘Maar u vindt de korf te klein, het meubilair te oud, u spuugt honing op onze nieuwe jurk en beledigt onze kinderen! Zoiets doet een echte koningin niet. Verdwijn onmiddellijk uit onze korf!’
‘Ik blijf hier geen minuut langer!’

Koningin Netje liep met opgeheven kop weg, gevolgd door haar hofdames.
‘Dat was natuurlijk wel een beetje onbeleefd van ons,’ zei Bee. ‘Maar we zijn blij dat
ze weg is.’
‘Als ik groot ben, mag ik dan ook nare koninginnen wegjagen?’ vroeg Bibi. ‘Want dan wil ik misschien wèl koningin worden.’"


maandag 8 juni 2009

De kampioen




De kampioen

Mijn vader is de beste en de leukste
mijn vader, die is altijd kampioen
en daarom wil ik dolgraag voor mijn vader
op vaderdag eens iets bijzonders doen
ik wil voor hem dit versje op gaan zeggen
dit pakje geven, dat heeft hij verdiend
mijn vader, die is niet alleen mijn vader
mijn vader is mijn allerbeste vriend!

maandag 1 juni 2009

Vaderdag Verhaal

Tom en Floor lopen met mama in de stad. Ze gaan een vaderdagcadeautje kopen voor papa.
Ze hebben op de crèche al iets gemaakt voor papa, twee mooie cadeautjes die zijn verstopt in de slaapkamer van Tom.
Mama wil ook een cadeautje kopen. Ze gaan naar een boekenwinkel, want mama gaat papa een boek geven.
Mama kijkt bij de boeken en Tom en Floor lopen door de winkel en kijken bij de kinderboeken.
“Oooh, dit boek is mooi”, zegt Tom en houdt een boek van Bob de Bouwer omhoog. Hij rent met het boek naar mama en zegt: ”Ik denk dat papa dit boek wel leuk vindt.” Mama moet lachen en zegt: ”Nee Tom, dit is een boek voor kinderen. Papa wil graag een ander boek” en ze laat hem het boek zien dat ze voor papa heeft uitgekozen.
Tom kijkt ernaar en zegt: ”Dat is een stom boek, deze is veel leuker en Floortje vindt deze ook veel leuker”.
Mama kijkt even naar het boek dat Tom in zijn handen heeft. Ze zegt: ”weet je wat, we nemen dit boek voor jullie mee.”
“Hoi, hoi”, zegt Tom.
Mama neemt de boeken mee naar de kassa en gaat betalen. Beide boeken worden erg mooi ingepakt.
De volgende dag is het Vaderdag.
Tom en Floor geven papa hun zelfgemaakte cadeautjes en papa is er erg blij mee.
Het boek dat mama heeft gekocht vindt hij ook erg mooi.
“Kijk eens papa wat wij van mama hebben gekregen,” zegt Tom.
Papa kijkt naar het boek van Bob de Bouwer en zegt: ”Die is mooi. Zal ik hem gaan voorlezen?”.
Papa gaat op de bank zitten en Tom en Floor kruipen gezellig naast hem en luisteren naar het verhaal.
Mama komt binnen met koffie en limonade. Ze heeft ook lekkere taartjes meegebracht.
Als het verhaal uitgelezen is gaan ze de koffie en limonade drinken en een taartje eten.
Dan gaan Tom en Floor spelen en papa gaat lezen in zijn nieuwe boek.
Het is een gezellige dag.