Billie wordt al groot
Hallo, ik ben Billie.
Ik woon met mijn pappa en mamma in dit huis.
Ik ben de jongste thuis en dat is echt geen pretje hoor.
Ik ben overal te klein voor.
Mijn grote broer speelt altijd met zijn play-station voor de televisie .
Ik mag niet mee doen, erg hè?
"Ga weg, Billie!"zegt hij dan. "je bent hier nog veel te klein voor."
pfff…of hij nooit klein geweest is.
Maar misschien mag ik met mijn zus spelen. Zij speelt graag met haar bal.
En ik ben een jongen. Nog niet zo'n grote jongen, maar toch een jongen.
"Hier komt de bal, Billie!"roept ze.
En ze schiet heel hard.
"Auw! Op mijn neus. Dat doet pijn. Ik moet heel hard huilen.
Mamma rent naar me toe. "Maar Billie toch. Je bent toch nog veel te klein om te voetballen."
Ze tilt me op en troost me. Ja, moeders kunnen heel goed troosten,weet je.
Maar wat doet ze nu? Ze stopt me in bed! Verschrikkelijk!
Moeders, ik begrijp ze niet. Jij wel?
Nou ja, een dutje doen kan geen kwaad, toch?
Nee, het is niet leuk om klein te zijn.
"Speel maar met je rammelaar!"roept vader.
"Met de rammelaar, ja, wauw!
Dat is echt te gek. Niet dus. Ik ben toch geen baby meer!
Maar weet je wat ik pas geleerd heb? Er is iets wat ik sinds kort héél goed kan.
Wil je weten wat?
Nou kruip dan maar even met me mee.
Ik zag hem toevallig in een hoekje staan, dat gekke bakje. Dus ik denk,
Ach wat kan ik daar nu mee doen.
En kijk!
Pappa en mamma hebben het gezien en juichen.
"Kijk pappa, Billie wordt nu toch echt al groot hè?"zegt mamma.
Komt het toch nog goed met me
EINDE!
