Lang geleden was er een rijke handelaar in een dorpje diep in Rusland. Hij was zijn vrouw verloren en woonde samen met zijn drie dochter. De twee oudste dochters hadden alleen maar interesse in feesten en kleren kopen. Zijn jongste dochter, Marya, was de liefste en zorgde voor de huishouding.
Op een koude Russische winterdag ging de handelaar naar de markt en vroeg aan
Op een koude Russische winterdag ging de handelaar naar de markt en vroeg aan
zijn dochters wat zij nou eens graag wilden hebben. De twee oudste dochter vroegen om de duurste en mooiste stoffen die er te koop waren om er jurken van te maken, maar Marya wilde niet veel. "Alles wat ik wil hebben" zei zij "is een veer van Finist de Valk"
Toen de handelaar thuis kwam van de markt had hij de duurste, nieuwste en mooiste stoffen meegenomen voor zijn oudste dochters die er maar te vinden waren.
Jammer genoeg had hij niemand op de markt kunnen vinden die ook maar iets wist van een valk die Finist genoemd werd. Hij had dus niks voor zijn jongste dochter kunnen meenemen.
Op zijn volgende reis ging hij naar een markt nog verder weg van zijn huis. Zijn oudste dochters vroegen nu of hij de duurste en mooiste sjaals mee kon nemen die hij kon vinden.
Marya vroeg maar weer om één ding, een veer van Finist de Valk.
Weer bracht de handelaar de duurste, nieuwste en mooiste sjaals mee voor zijn oudste dochters, en weer kon hij niemand op de markt vinden die ook maar iets wist van Finist de Valk, hoe hij ook zocht en vroeg.
en paar dagen later ging de handelaar weer op weg, nu naar een markt die nog veel verder weg was. Dit keer vroegen zijn oudste dochters of hij de duurste en mooiste oorbellen mee kon nemen die hij maar vinden kon, en Marya vroeg weer maar één ding, een veer van Finist de Valk. Op de markt vond de handelaar de duurste, nieuwste en mooiste oorbellen die er maar te vinden waren. Maar weer kon hij niemand op de markt vinden die ook maar iets wist van Finist de Valk, hoe hij ook zocht en vroeg.
Op weg terug naar huis kwam hij een oude man tegen met een kleine doos in zijn hand."Goeden dag oude man, wat heb je daar in die doos?" vroeg de handelaar.
"Ik heb hier de veer van Finist de Valk" antwoordde de oude man .
De oude man hoorde dit stom verbaast aan en vroeg meteen "Alstublieft oude man, verkoop hem aan mij"
"Deze veer is niet te koop beste man" zei de oude man "maar ik kan hem wel cadeau doen aan een aardige man zoals u"
Toen hij thuis kwam met de veer, kon Marya haar geluk niet op
. Ze rende naar haar kamer en opende de doos. Ze nam de veer eruit en zwaaide hem in de lucht en ineens verscheen Finist de valk. Zij tikte met de veer op de vloer en Finist de valk veranderde in een mooie jonge man.
Marya en Finist praatte tot diep in de nacht over van alles en nog wat.
De twee oudere dochters hoorden Marya praten met de in haar kamer en zij klopten op de deur en eisten dat zij naar binnen werden gelaten. Voordat de oudste dochters binnen konden komen, veranderde Finist weer in de valk en vloog door het raam naar buiten.
De oudste zusters vonden dus niks in de kamer en wantrouwend verlieten zij de kamer van Marya weer.
De eerst volgende drie nachten kwam Finist de valk binnen gevlogen door het raam van Marya als zij zwaaide met de veer. Maar op de derde nacht zagen de twee oudere zusters Finish wegvliegen. De zusters waren stinkend jaloers en toen Marya even weg was staken zij messen en gebroken stukken glas in het raamkozijn. Marya wist van niks en wachtte zoals de avonden daarvoor op Finist de Valk. Ze was alleen zo moe dat ze in slaap viel en terwijl zij sliep kwam Finist aangevlogen. Hij probeerde door het raam te vliegen maar sneed zich gevaarlijk aan de scherpe voorwerpen die de oudere zusters in het raamkozijn hadden gestoken. Finist de valk riep nog naar Marya "Slaap wel mijn liefste. Ik hou van jou, je zal mij weer vinden". En hij vloog weer weg…
De v
olgende morgen ontdekte Marya de messen en stukken glas die onder het bloed zaten. Ze huilde en riep uit naar Finist. Maar er kwam geen antwoord. Zij besloot om op zoek te gaan naar haar geliefde Finist. Ze liep dag in dag uit door het bos en langs dorpjes op zoek naar haar Finist.
Uiteindelijk kwam ze aan bij een klein hutje.
Een oude vrouw stond in de deuropening en vroeg haar "Waar ga je naartoe mooi meisje?"
Marya antwoordde "Ik ben op zoek naar Finist de valk"
"Oh maar dat is nog een heel eind lopen" zei de oude vrouw. "Ik zal je helpen. Neem deze zilveren schaal en dit gouden ei. Ruil ze niet om voor geld maar ruil ze voor een gesprek met Finist."
Marya nam de Cadeaus aan, bedankte de oude vrouw en ging weer op weg. Onderweg kwam ze nog twee kleine hutjes tegen waarin zusters woonden van de oude vrouw. Zij gaven haar nog twee cadeaus, een gouden naald en een gouden spoel.
Na een tijdje lopen kwam zij bij een groot en mooi paleis. In het dorp bij het paleis hoorde zij dat de prinses uit het paleis met Finist wilde trouwen.
Marya moest hier een stokje voor steken en zij nam dienst in het paleis als bordenwasser om binnen te komen.
Op een avond, na een lange dag hard werken, zat ze op de grond en speelde wat met de zilveren plaat en het gouden ei. Net op dit moment kwam de prinses van het paleis langs en onmiddellijk eiste dat Marya haar de zilveren plaat en het gouden ei verkocht. Marya herinnerde zich het advies van de oude vrouw en zei "Ik kan ze niet verkopen, maar ik kan ze u wel geven als cadeau als u mij deze avond laat spreken met Finist de valk.
De prinses ging akkoord maar ze was wantrouwend en ze st
opte slaappoeder in het eten van Finist.
Later op de avond ging Marya naar Finist kamer en probeerde hem wakker te maken "Finist mijn liefste word wakker". Maar hij was in een diepe slaap en kon niks horen.
De volgende avond gebeurde hetzelfde toen de prinses zag dat Marya met de gouden naald aan het spelen was. Maar ook deze keer was Finist in een diep slaap
Op de derde avond gebeurde weer hetzelfde en gaf Marya het laatste geschenk, de gouden spoel, aan de prinses. Weer ging Marya naar de kamer van Finist en ook deze keer was Finist in een diepe, diepe slaap. Wetend dat zij haar laatste kans had verspeelt begon ze te huilen. Eén van haar tranen viel op de vleugel van Finist. In zijn diepe slaap voelde hij nog het grote verdriet van het meisje. Langzaam werd hij wakker uit zijn diepe slaap, opende zijn ogen en veranderde weer in de mooie jonge man. "Marya mijn liefste, ik ben zo blij om jou te zien".
Zij omarmden elkaar en ontvluchten het paleis van de prinses. Teruggekomen bij het huis van de handelaar betuigden de oudere zusters hun spijt. Marya en Finist vergaven de oudere zusters
Marya en Finist trouwden en de vader gaf een groot feest , en zij leefden nog lang en gelukkig.
Toen de handelaar thuis kwam van de markt had hij de duurste, nieuwste en mooiste stoffen meegenomen voor zijn oudste dochters die er maar te vinden waren.
Jammer genoeg had hij niemand op de markt kunnen vinden die ook maar iets wist van een valk die Finist genoemd werd. Hij had dus niks voor zijn jongste dochter kunnen meenemen.
Op zijn volgende reis ging hij naar een markt nog verder weg van zijn huis. Zijn oudste dochters vroegen nu of hij de duurste en mooiste sjaals mee kon nemen die hij kon vinden.
Marya vroeg maar weer om één ding, een veer van Finist de Valk.Weer bracht de handelaar de duurste, nieuwste en mooiste sjaals mee voor zijn oudste dochters, en weer kon hij niemand op de markt vinden die ook maar iets wist van Finist de Valk, hoe hij ook zocht en vroeg.
en paar dagen later ging de handelaar weer op weg, nu naar een markt die nog veel verder weg was. Dit keer vroegen zijn oudste dochters of hij de duurste en mooiste oorbellen mee kon nemen die hij maar vinden kon, en Marya vroeg weer maar één ding, een veer van Finist de Valk. Op de markt vond de handelaar de duurste, nieuwste en mooiste oorbellen die er maar te vinden waren. Maar weer kon hij niemand op de markt vinden die ook maar iets wist van Finist de Valk, hoe hij ook zocht en vroeg.
Op weg terug naar huis kwam hij een oude man tegen met een kleine doos in zijn hand."Goeden dag oude man, wat heb je daar in die doos?" vroeg de handelaar.
"Ik heb hier de veer van Finist de Valk" antwoordde de oude man .
De oude man hoorde dit stom verbaast aan en vroeg meteen "Alstublieft oude man, verkoop hem aan mij"
"Deze veer is niet te koop beste man" zei de oude man "maar ik kan hem wel cadeau doen aan een aardige man zoals u"
Toen hij thuis kwam met de veer, kon Marya haar geluk niet op
. Ze rende naar haar kamer en opende de doos. Ze nam de veer eruit en zwaaide hem in de lucht en ineens verscheen Finist de valk. Zij tikte met de veer op de vloer en Finist de valk veranderde in een mooie jonge man. Marya en Finist praatte tot diep in de nacht over van alles en nog wat.
De twee oudere dochters hoorden Marya praten met de in haar kamer en zij klopten op de deur en eisten dat zij naar binnen werden gelaten. Voordat de oudste dochters binnen konden komen, veranderde Finist weer in de valk en vloog door het raam naar buiten.
De oudste zusters vonden dus niks in de kamer en wantrouwend verlieten zij de kamer van Marya weer.
De eerst volgende drie nachten kwam Finist de valk binnen gevlogen door het raam van Marya als zij zwaaide met de veer. Maar op de derde nacht zagen de twee oudere zusters Finish wegvliegen. De zusters waren stinkend jaloers en toen Marya even weg was staken zij messen en gebroken stukken glas in het raamkozijn. Marya wist van niks en wachtte zoals de avonden daarvoor op Finist de Valk. Ze was alleen zo moe dat ze in slaap viel en terwijl zij sliep kwam Finist aangevlogen. Hij probeerde door het raam te vliegen maar sneed zich gevaarlijk aan de scherpe voorwerpen die de oudere zusters in het raamkozijn hadden gestoken. Finist de valk riep nog naar Marya "Slaap wel mijn liefste. Ik hou van jou, je zal mij weer vinden". En hij vloog weer weg…
De v
olgende morgen ontdekte Marya de messen en stukken glas die onder het bloed zaten. Ze huilde en riep uit naar Finist. Maar er kwam geen antwoord. Zij besloot om op zoek te gaan naar haar geliefde Finist. Ze liep dag in dag uit door het bos en langs dorpjes op zoek naar haar Finist.Uiteindelijk kwam ze aan bij een klein hutje.
Een oude vrouw stond in de deuropening en vroeg haar "Waar ga je naartoe mooi meisje?"
Marya antwoordde "Ik ben op zoek naar Finist de valk"
"Oh maar dat is nog een heel eind lopen" zei de oude vrouw. "Ik zal je helpen. Neem deze zilveren schaal en dit gouden ei. Ruil ze niet om voor geld maar ruil ze voor een gesprek met Finist."
Marya nam de Cadeaus aan, bedankte de oude vrouw en ging weer op weg. Onderweg kwam ze nog twee kleine hutjes tegen waarin zusters woonden van de oude vrouw. Zij gaven haar nog twee cadeaus, een gouden naald en een gouden spoel.
Na een tijdje lopen kwam zij bij een groot en mooi paleis. In het dorp bij het paleis hoorde zij dat de prinses uit het paleis met Finist wilde trouwen.
Marya moest hier een stokje voor steken en zij nam dienst in het paleis als bordenwasser om binnen te komen.
Op een avond, na een lange dag hard werken, zat ze op de grond en speelde wat met de zilveren plaat en het gouden ei. Net op dit moment kwam de prinses van het paleis langs en onmiddellijk eiste dat Marya haar de zilveren plaat en het gouden ei verkocht. Marya herinnerde zich het advies van de oude vrouw en zei "Ik kan ze niet verkopen, maar ik kan ze u wel geven als cadeau als u mij deze avond laat spreken met Finist de valk.
De prinses ging akkoord maar ze was wantrouwend en ze st
opte slaappoeder in het eten van Finist.Later op de avond ging Marya naar Finist kamer en probeerde hem wakker te maken "Finist mijn liefste word wakker". Maar hij was in een diepe slaap en kon niks horen.
De volgende avond gebeurde hetzelfde toen de prinses zag dat Marya met de gouden naald aan het spelen was. Maar ook deze keer was Finist in een diep slaap
Op de derde avond gebeurde weer hetzelfde en gaf Marya het laatste geschenk, de gouden spoel, aan de prinses. Weer ging Marya naar de kamer van Finist en ook deze keer was Finist in een diepe, diepe slaap. Wetend dat zij haar laatste kans had verspeelt begon ze te huilen. Eén van haar tranen viel op de vleugel van Finist. In zijn diepe slaap voelde hij nog het grote verdriet van het meisje. Langzaam werd hij wakker uit zijn diepe slaap, opende zijn ogen en veranderde weer in de mooie jonge man. "Marya mijn liefste, ik ben zo blij om jou te zien".
Zij omarmden elkaar en ontvluchten het paleis van de prinses. Teruggekomen bij het huis van de handelaar betuigden de oudere zusters hun spijt. Marya en Finist vergaven de oudere zusters
Marya en Finist trouwden en de vader gaf een groot feest , en zij leefden nog lang en gelukkig.
EINDE
Bron: Sprookje nu
