In het Dommelbos wonen Jimmy en Lizzy. Jimmy en Lizzy zijn twee beertjes. Vroeger woonden ze in een dierentuin, maar op een dag besloten ze om samen op avontuur te gaan. De oppasser was vergeten om de deur goed op slot te doen en zo konden ze er stiekem vandoor gaan. Twee lange dagen liepen en liepen ze, totdat ze bij het Dommelbos kwamen. Dit leek hun een prima thuis om te wonen. Al snel kregen ze heel veel dierenvriendjes.
Japie de bosvogel Froggie de dansende kikker en Kokkie het konijn
waren hun allerbeste vriendjes.
TAMMY EN ZIJN ZERE POOT.
Jimmy zit samen met Japie, Froggie en Kokkie lekker te eten, als Tammy de muis naar Jimmy toetrippelt.. "Kijk eens Jimmy!"piept Tammy. "Ik heb hier een brief voor je Hij is door Bessie de Postduif gebracht. Ze zei, dat het nogal dringend was." Jimmy kijkt verrast naar de brief. Van wie zou die nou zijn? Nieuwsgierig maakt hij hem open. "Wat staat erin?"wil Lizzy weten.Jimmy leest de brief hardop voor:
Lieve Jimmy.
Ik heb je hulp hard nodig. Mijn poot doet heel pijn. Kan je komen helpen?
Groetjes, je neefje Tammy.
Tammy de blauwe beer woont aan de andere kant van het bos. "Wat zielig voor Tammy. Ik moet naar hem toe,"vindt Jimmy. "Ik ga met je mee,"zegt Lizzy.
Jimmy en Lizzy gaan naar het huisje van Tammy. Lizzy klopt op de deur. Een zielige Tammy doet open. "Hallo, Tammy. Ik kreeg een brief van je. Heb je pijn?"vraagt Jimmy. "Ja. Mijn pootje doet heel zeer. Gisteren was ik honing aan het zoeken in het bos. In de grote boom is een bijennest. Waar bijen zijn, daar is ook honing. Ik kreeg zo'n honger.
Ik ben toen in de boom geklommen. Ik wilde maar één klein likje!"
De bijen vonden het niet leuk. Ze wilden mij wegjagen. Ze kwamen met z'n allen achter mij aan.
ik rende heel hard en toen ben ik in het water gesprongen. Bijen houden niet van water. Eén van de bijen heeft mij toch geprikt in mijn poot. Nu doet het zo'n pijn,"kreunt Tammy. "Laat je poot maar eens zien,"zegt Lizzy. Tammy legt zijn poot op tafel. Hij is rood. "Ik zie het al. Er zit een angel in.Daarom doet het zo'n pijn." Lizzy pakt een tangetje uit haar tasje. Heel voorzichtig trekt ze de angel eruit. "Au!"jammert Tammy. "Niet zo zielig doen," zegt Lizzy. "En als ik jou was, zal ik maar geen honing meer stelen van de bijen!" "Maar honing vind ik zo lekker,"bromt Tammy. "Jullie toch ook?" Jimmy knikt. "Ja,maar ik steel niet." zegt hij. ""Hoe moet ik er dan aan komen?"wil Tammy weten. "Je kan het ook aan de bijen vragen,"komt Lizzy met het idee. "Vragen?"roept Tammy verbaasd uit. Op dat idee was hij nooit gekomen. "Weet je wat,"zegt Lizzy toen ze een pleister op de zere plek had geplakt.Wij gaan met je mee naar de honingboom. Als je het heel lief vraagt, dan krijg je vast een bekertje honing van hun." Met grote ogen kijkt Tammy haar aan. "Denk je echt?" "Vast wel,"knikt Lizzy.
En zo gaan Jimmy, Lizzy en Tammy naar de honingboom.
"Hallo bijen!"roept Jimmy. "Zzzz!!!"horen ze. "Wat moeten jullie?"zoemt één van de werkbijen. Dan ziet hij Tammy achter Jimmy staan. "Weg jij, of zal ik je weer prikken!" zoemt hij boos. Lizzy geeft Tammy een duwtje."Toe dan! Zeg dat het je spijt!"dringt ze aan. Tammy kijkt verlegen naar de grond. "Eh...eh..."stamelt hij. "Het spijt me, dat ik jullie honing wilde stelen. Ik zal het echt niet meer doen," belooft hij. "Wij moeten heel hard werken om honing te maken. We vliegen van bloem tot bloem en nemen stuifmeel mee. Dat is wit poeder. In onze korf maken we daar honing van,"vertelt de werkbij. "Oh! Dat wist ik niet! Het is ook zó lekker!" Tammy wrijft over zijn buikje."Weet je wat?"zegt Jimmy, "Als jij de bijen helpt, dan willen ze jou vast wel honing ervoor terug geven." "Ik heb het!"juicht Tammy. Ik ga met jullie mee honing zoeken. Ik kan veel dragen. Zo hoeven jullie niet iedere keer terug naar je korf te vliegen." "Bzzz... Dat is een goed idee! Dan zijn we heel snel klaar. Wacht ik roep mijn vriendjes,"zoemt de werkbij. Hij vliegt weg. Al snel komt hij terug met een hele zwerm bijen. " Lizzy maakt haar tasje leeg. "Alsjeblieft. Hier kan heel veel stuifmeel in,"zegt ze. "Ik weet een veld vol prachtige bloemen,"roept Tammy blij. Hij rent weg. Alle bijen vliegen weer achter hem aan. Maar dit keer niet om hem te prikken. Nee! Ze gaan samenwerken. Zo kan Tammy zijn eigen honing zelf verdienen. En hij hoeft niet meer te stelen.
Blij gaan Jimmy en Lizzy terug naar huis. "Ik denk, dat die honing nog veel lekkerder zal smaken!"lacht Jimmy. "Dat denk ik ook!" zegt Lizzy.
EINDE!
