Het kikkertje en de spin

Het kikkertje en de spin


Er was eens een kikkertje, klein, lief en groen
Die woonde, het is werkelijk waar, in een oude versleten schoen.
Deze schoen stond aan het randje van de sloot
En voor een klein kikkertje was de schoen best groot.
Hij woonde daar samen met zijn vriendinnetje
Ja, lach maar, want het was een heel lief klein spinnetje!
Het spinnetje was met haar acht pootjes razend vlug
En kriebelde het kleine kikkertje lekker op zijn groene rug.
Spinnetje, lief spinnetje wat doe je dan nou?
Ik krijg helemaal jeuk van dat gekriebel van jou!
Het spinnetje hield gauw op met kriebelen,
En begon zomaar ineens te giebelen.
Kikker, oh gekke kikker, wat moet ik dan doen?
Ik verveel me suf in die vieze oude schoen!
Het kikkertje keek even heel erg verbaasd
Maar zei, na even denken, toen heel erg gehaast:
Maar spinnetje, waar wil jij wonen dan?
Je weet dat ik niet zonder het water van de sloot kan.
Het spinnetje keek even om zich heen
Maar wist het antwoord toen meteen!
Ik bouw voor ons daar in de boom een reuzenweb
Zodat ik voor ons straks een heel mooi nieuw huisje heb!
De kikker vond het allemaal best een goed idee
En zwom nog eens een baantje of twee.
Het spinnetje begon te bouwen en te bouwen.
En de kikker begon zijn spulletjes alvast te sjouwen.
Toen het web af was, riep het spinnetje: Klaar!!!
Je kunt met je spullen komen hoor: kom maar!
De kikker pakte zijn tafel en zijn stoel
Zette die in het web en daar viel de boel!!!!!
Pats! Boem! Alles op de grond en door elkaar,
Want die spulletjes waren voor het web natuurlijk veel te zwaar!
Het was duidelijk dat het kikkertje niet in het web kon komen
En dus woont het spinnetje nu alleen tussen de bomen!
Het kikkertje woont weer in zijn schoen
En nu kunnen ze als buurtjes weer leuke dingen doen!

Geschreven door: suzanne

Het vrolijke nijlpaard!!!

Het vrolijke nijlpaard!!!


Ergens in een heel mooi en erg ver land
Woonde een groot beest aan de moerasrand
het was een heel dik en vrolijk nijlpaard
Met, het klinkt wat gek; een krulletje in zijn staart
Alle andere nijlpaarden hadden dit krulletje in hun staart niet
En dat deed ons vrolijke nijlpaard soms wel eens wat verdriet.
Want alle andere diertjes die woonden in het moeras
Plaagden hem er altijd mee, dat hij anders dan de anderen was.
Op 15 mei was het zijn verjaardag
En zijn mama zei dat hij nu wat vriendjes uitnodigen mag.
Dus hij schreef samen met zijn mama aan iedereen een kaart
Aan de olifant, de koe, de leeuw,het varken en het paard.
De olifant schreef een kaartje terug en liet hem al heel gauw weten
Dat hij niet kon komen want hij moest een wedstrijd skaten.
Ook ontving hij een kaartje van de zwart wit gevlekte koe,
"Helaas ik kan niet komen want ik ben toch zo ontzettend moe!"
De leeuw had weer een heel andere smoes,
"ik kan niet komen want ik heb ruzie met mijn poes!"
Het paard wilde niet komen en zei toen maar gauw:
"ik kom toch zeker niet naar de verjaardag van JOU!!!"

Jij bent anders en gek en raar en stom
Jouw staart is niet recht zoals het hoort, maar krom
Er zit een stomme krul in en dat heeft niemand bij het moeras.
Het nijlpaard wou dat hij niet jarig geworden was.
Het nijlpaard moest huilen dikke tranen met tuiten
en ondertussen moest hij ook zijn neus nog eens snuiten.
Maar toen ging de deurbel en wie stond daar voor de deur???
Het was het varkentje, met zijn mooie roze kleur.
"Zeg nijlpaard waarom moet je toch zo huilen?
Je hoeft je toch niet de hele dag te verschuilen?
Trek je niks aan van wat ze zeggen over jouw staart,
Je moet niet huilen, dat zijn ze helemaal niet waard!
Laat ze maar kletsen, ze zijn zelf gewoon dom!
Denk je dat jij de enige bent met zo?n staart, zeg kom!!!
Kijk eens naar die van mij, mijn moeder, mijn vader, mijn zusje en mijn broer.
We hebben allemaal een krulletje, dat is gewoon stoer!!!"
Het nijlpaard kon weer lachen en zingen
En samen met het varken ging hij op het bed springen!
Ze dronken limonade en aten samen heel veel taart
En ze waren voortaan altijd trots op hun krulstaart!!!!


Geschreven door: suzanne 

De haan en de zon

De haan en de zon



Er heerst grote beroering op de kippenboerderij. De haan is ziek, hij is zijn stem kwijt en kan morgen dus niet kraaien als de zon opkomt.
De kippen rennen chaotisch heen en weer en kakelen paniekerig, want als hun heer en meester morgenochtend niet kan kraaien, gaat de zon niet op. Ze denken dat de haan met zijn gekraai de zon roept, en zijn bang dat het de volgende dag donker zal blijven.
De volgende ochtend loopt de spanning op de boerderij enorm op. De zieke haan klimt uiteindelijk met veel moeite op de hoge mesthoop en opent zijn bek om te kraaien, maar het lukt niet. Keer op keer probeert hij het, echter zonder succes.
Intussen komt de zon op. De kippen zijn geshockeerd, want de zon verschijnt gewoon, ook zonder het geroep van hun meester! Ze verjagen de haan, de grote bedrieger van de boerderij.
De volgende ochtend slapen de kippen als de zon opkomt, want er is geen haan die hen wakker roept om het wonder van de zonsopgang te aanschouwen.

De gouden voetbalschoenen

50 jaar geleden werd Joep geboren, nog maar amper 2 jaar oud ging Joep al mee met zijn opa naar voetbalwedstrijden hier in het dorp.
Het was een arme tijd en opa had er lang voor moeten sparen, maar toen Joep 4 jaar werd en op voetballen mocht, kreeg hij van zijn opa een paar handgemaakte gouden voetbalschoenen.
Maar het waren geen gewone voetbalschoenen, nee het waren magische voetbalschoenen. Elke wedstrijd won het elftal van Joep !
Maar op een dag net voor de wedstrijd was de voetbaltas van Joep verdwenen... en zo dus ook zijn magische voetbalschoenen... heel verdrietig hebben Joep en zijn voetbalmaatjes nog heel lang gezocht naar zijn voetbalschoenen, maar helaas... Daarna verloren ze ook elke wedstrijd, De opa van Joep vond het natuurlijk heel erg maar op een dag had hij een gesprek met het team van Joep, Luister mannen zei de opa van Joep, ook al hebben ze de schoenen gestolen.. Jullie kunnen het !! Heb vertrouwen in jezelf en je teamgenoten, en jullie zullen zeker winnen.... langzaam maar zeker dachten ze over de woorden van opa na... kom op zei Joep we kunnen het !!!
Die dag wonnen ze na een hele lange tijd weer een wedstrijd en nu na 50 jaar zijn de Gouden Magische voetbalschoenen welliswaar nooit meer gevonden, maar Joep en zijn team zijn wel Kampioen geworden !!!!

Geschreven door : Mama Chantal

Sneeuwpop maken met mama

Sneeuwpop maken met mama

Kijk eens naar buiten; zegt mama. Tom en Floor rennen naar het raam. OHH het sneeuwt zegt Floor. Tom rent al naar de kapstok om zijn jas aan te doen; mogen we naar buiten mama? Mama vind het goed en trekt ook haar jas aan. Mama geeft Tom en floor laarzen en doet een sjaal om. Ze zijn klaar om naar buiten te gaan! Tom zegt; we zijn de slee vergeten! mama gaat naar de kelder en pakt de slee eruit. Tom en Floor gaan op de slee zitten en mama trekt ze vooruit. Tom heeft er geen zin meer in en vraagt of Floor mee helpt om een sneeuwpop te maken. dat vind Floor heel leuk en rent Tom achterna. Samen met mama rollen ze eerst een hele grote sneeuwbal, dat is de buik van de sneeuwpop en daarna nog 1 kleinere en dat is dan het hoofd. Is de sneeuwpop al klaar? Vraagt mama. Nee zeggen Floor en Tom. De sneeuwpop moet eerst nog ogen, Tom zoekt 2stenen en stopt die in het hoofd, ook maakt Tom van de stenen een mond. Floor gaat naar binnen en vraagt aan papa om een wortel, die steekt ze dan in het midden van het hoofd. Kijk mama dat is de neus van de sneeuwpop zegt Floor. Dan zegt Tom; we zijn de armen vergeten! Floor en Tom zoeken samen naar twee stokken en steken die dan aan de zijkant van de sneeuwpop. Mama doet haar sjaal af en doet die bij de sneeuwpop om de nek. Zo nu is hij klaar zegt Floor. Papa komt naar buiten en roept dat het eten klaar is. papa kom eens kijken wat wij hebben gemaakt zegt Tom. Papa loopt naar de sneeuwpop toe en zegt ; dat is een hele mooie sneeuwpop, maar een sneeuwpop heeft toch ook altijd een bezem?! Papa haalt de bezem uit de schuur en zet die bij de sneeuwpop neer. Ja zegt Floor: Op school heb ik een tekening gekleurd en die had ook een bezem. Mama en papa gaan alvast naar binnen om de tafel te dekken, en Tom en Floor spelen nog even met de slee in de sneeuw.

Geschreven door: Lovegame