Er was eens een boer

Er was eens een boer, hij had puppies die hij nog moest verkopen dus hij maakte een atvertentie en zette die op een bord.
hij zette het bord aan de kant naast zijn erf.
net toen hij de laatste spijker erin wilde slagen, trok er iemand aan zijn trui.
de boer keek achterom en zag een kleine jongen.
de jongen zei: meneer ik wil een van u puppies kopen.
de boer antwoordeie puppies kosten heel veel geld en ze hebben veel verzorging nodig.
de jongen liet zijn hoofd even hangen.
hij graaide diep in zijn broekzak en haalde een hand vol kleingeld boven en zei: ik heb 39 cent is dat genoeg om eens te kijken? natuurlijk zei de boer. hij floot een deuntje en riep heel luid dolly!!
uit het hok kwam dolly gevolgt door 4 schattige puppies.
de jongen ging een beetje dichter tegen het hek staan.
opeens kwam er nog een puppie uit het hok gehobbeld.
wanhoopig probeerde hij de andere bij te houden.
de jongen keek op en zei tegen de boer: die wil ik.
de boer antwoorde: jongen, die puppie wil je echt niet hij is nooit in staat om te spelen en te rennen zoals de andere hondjes.
toen liet de jongen zijn handen zakken en begon zijn broekspijp op te rollen.
een stalen beugel langs beiden kanten van het beentje kwam tevoorschijn .
het jongentje zei tegen de boer:weet u meneer ik kan ook niet zo goed spelen en rennen en het hondje heeft toch iemand nodig die hem begrijpt.
de boer nam het het hondje op en gaf het aan het jongetje.
hoeveel kost het vroeg het jongetje aan de boer
de boer antwoordde: het is gratis op liefde staat geen prijs!de jongen nam de puppie mee naar huis en ze leefden nog lang en gelukig.

Geschreven door: eline

De ontmoeting met de eenhoorn

De ontmoeting met de eenhoorn
larissa was een dochter van een rijke weduwe, en ze was 16.
ze had ales wat haar hartje begeerde en ze had ook een hartje van goud. haar oma was sinds kort overleden en sinds die dag bad ze iedere avond voor het slapen gaan tot haar oma en vertelde haar wat ze die dag had meegemaakt. op een dag toen ze een boswandeling ging maken hoorde ze luid gehinnik. instinctief volgde ze het geluid en ze kwam bij een open plek in het bos aan. wat ze zag was echt ongelooflijk. er was een eenhoorn die met haar hoorn vast zat in het hout. dus larissa hielp het dier en nam het mee naar haar huis. ze riep haar moeder en die kwam gelijk naar buiten. och me lieve kind, zei ze. wat heb je me nu? wat een lief dier zeg! en ze aaide het jong. hoe kom je daar aan larissa? ow mam, je gelooft het nooit! ik hoorde haar gehinnik en ging er op af, en toen kwam ik uit bij een open plek midden in het bos, en zag ik haar met haar hoorn vast zitten in het hout! zou ik haar mogen verzorgen tot ze weer wat kracht heeft? ow mijn lieve kind, zei haar moeder. tuurlijk mag dat!zet haar maar in de oude paarden stal naast het huis. dus zo gezegt zo gedaan. larissa ging aan de slag: ze legde lekker veel en vers hooi in de ruime stal, en gaf haar te eten en drinken. dank baar gaf de eenhoorn een iefdevol stootje tegen de arm van larissa. weet je wat? zei larissa tegen de eenhoorn. ik noem je daysie. opgewonden hinnikte daysie naar larissa. larissa had een witte vacht, met een roze gloed over haar mooie lange manen. haar hoor had een zachte gouden gloed. de eerste nacht sliep larissa met deken en al bij daysie in de stal. de volgende dag werd larissa waker met daysie die naast haar lag. larissa ging haar manen en staart helemaal uitborstelen. toen larissa klaar was ging larissa naar haar moeder om met haar te ontbijten. och kind, zei haar moeder. wat ben ik toch blij voor je. dank je moeder, zei larissa. ik ga vandaag met daysie, naar het bos om te zorgen dat ze kan bewegen. toen larissa dus met daysie buiten stond liet daysie blijken dat ze het wel leuk zou vinden dat larissa op haar rug zou gaan zitten. dus voorzichtig ging larissa op haar rug zitten en ze gallopeerden het bos in. maar het werd al snel donker en larissa hoorde het gehuil van wolven!! dus ze fluisterde in daysie's oor: kom op meisje! je kan het! ren voor ons leven terug naar mijn huis! daysie begreep het en toen ze al een roedel wolven zagen gallopeerde daysie zo snel als de wind. maar ze werden al snel gevolgt! kom op meisje, je kunt het!! sneller!! toen ze het huis al voor zich zagen liggen riep larissa om haar moeder, en haar moeder die lekker warm voor de openhaard zat met de poes op schoot hoorde het. ze deed de deur open en liep naar buiten. toen ze larissa met daysie aan zagen galloperen met de wolven achter zich aan liet ze larissa en daysie snel binnen en deed de deur meteen achter hun dicht. daysie moest snel voor de openhaard gaan liggen want dat arme dier was doodop. larissa verzorgde haar vol liefde en hield haar warm door een deken over haar heen te leggen. ze hoorde van buiten nog het gejank van de wolven die zich terug trokken.

toen daysie weer beter was liet larissa haar vrij, maar omdat larissa iedere dag daysie weer terug vond in de stal hield ze haar. en zo leefde ze nog lang en gelukkig.

Geschreven door: Merel van Laar

Pimmie het hertje

Pimmie

Pimmie is een hertje dat vaak wordt gegrepen door Tommie, een leeuw. Op een dag, wanneer de poging van Tommie weer mislukt, zegt Pimmie: "Tommie, Je vindt het misschien raar als ik het aan je vraag, maar wil je me alsjeblieft niet meer vangen?" Tommie moest eerst zacht lachen. Daarna ging het steeds harder. Pimmie snapte de grap niet. "Wat is er nou zo grappig?" vroeg Pimmie. "Ik, uit jouw buurt blijven? Ik zal niet rusten tot ik jouw gevangen heb." Zegt Tommie. Pimmie zucht. "Het zal je toch nooit lukken. Al jouw pogingen om mij te vangen mislukken altijd." Tommie lachte. "Nou echt niet. Morgenavond zal het me lukken, let maar op." Pimmie slikt. Ze moet weer een plan verzinnen om hem te slim af te zijn. Maar dat gaat moeilijk, als jij het hert bent en hij de leeuw. Toch weet Pimmie altijd wel wat te bedenken om Tommie tegen te houden. En meestal werkt het nog ook! Pimmie heeft opeens een heel goed plan. Hij zal die Tommie een lesje leren, en hij weet precies hoe! De volgende ochtend vroeg, loopt Tommie over het gras. Hij ziet een bordje staan met: pas op! je kan doorzakken door de modder! maar hier trapte Tommie niet in, en voordat hij het wist, was hij er al bijna ingezakt. "Help, help!" roept hij. Ik kom uit de bosjes vandaan en trek hem met alle kracht uit de modder. Even later, als ze samen op beide benen op de grond staan, zegt Tommie: "Ik zal je niet meer vangen, na je dit voor me hebt gedaan. Zullen we vriendjes worden?" Pimmie glimlacht. Zijn plan is gelukt. "Ja, dat wil ik zeker!"

geschreven door: Caya Bloem